Home
Boek
Reviews
Lezers
Le Marche
Wonen
Over ons

Selecteer een pagina

Home / Boek / Category #2

Category #2

Toont alle 3 resultaten

Product #1
€ 320,00
Product #2
€ 120,00
Product #3
€ 120,00

Follow me

Palazzo Puro op Instagram

palazzopuro

🇳🇱 Het havengebied van San Benedetto del Tro

🇳🇱 Het havengebied van San Benedetto del Tronto is in de middag uitgestorven. Hier wil je voor dag en dauw zijn, als de vissers hun netten binnen halen en de gevangen vis naar de markt brengen.
Vroeger werden hier door vrouwen visnetten van hennep geweven.
Sofia zat op een lage houten kruk en bewoog haar handen razendsnel om het visnet te vormen. Het gezang van de weefmeisjes klonk door de ruimte, en Sofia sloot haar ogen en droomde van een ander leven.
Net buiten het havengebied wapperden de parasols op het zandstrand. De zon verwarmde haar als ze uit zee kwam waar ze de geur van de hennep uit haar haren probeerde te spoelen. Danilo. Zijn ogen, zijn geur. Zo dichtbij, maar toch onbereikbaar. Een zoon van de fabrieksdirecteur en een visnetweefster; het mocht niet.
Ik pak een visnet uit een emmer die bij een oude loods staat. Had ik ooit zo gelijkmatig kunnen weven?
Als ik in een restaurant in een omgebouwde loods een espresso drink, bedenk mij hoe anders het nu is. Wij mogen zijn wie we willen zijn.

🇺🇸The harbor area of San Benedetto del Tronto is extinct in the afternoon. You want to be here before dawn, when the fishermen pull in their nets and take the caught fish to market.
In the past, women used to weave fishing nets from hemp.
Sofia sat on a low wooden stool and moved her hands at lightning speed to form the fishing net. The song of the weaving girls echoed through the workspace, and Sofia closed her eyes and dreamed of another life.
Just outside the harbor area, the umbrellas fluttered on the sandy beach. The sun warmed her as she came out of the sea where she tried to wash the smell of the hemp from her hair. Danilo. His eyes, his scent. So close, yet unreachable. A son of the factory manager and a fishnet weaver; it wasn't allowed.
I take a fishing net from a bucket that is in front of an old shed. Could I ever weave so evenly?
When I drink an espresso in a restaurant in a converted warehouse, I think how different life is now. We can be who we want to be.

🇳🇱Hoog op de heuveltop is het heerlijk koel.

🇳🇱Hoog op de heuveltop is het heerlijk koel. Een zachte bries waait over het Piazza del Popolo, het hart van het middeleeuwse stadje Fermo en onder de eeuwenoude arcade zitten mensen te kletsen in de schaduw. Kleine winkels en restaurants zitten in de ruimtes die vroeger de opslag was. Het palazzo op het plein is indrukwekkend groot. Ondergronds zijn nog de Romeinse regenwater reservoirs te vinden en ik neem voor dat ik nog een keer terug kom om deze te bezoeken. Even als het rijk gedecoreerde theater en de Dom.
Op het terras met de antieke tegels en hoge bogen, krijgen we geen menukaart, maar de serveerster belooft dat het erg goed is en brengt een mooie fles witte wijn en schaal met olijven, serranoham en pecorino kaas. Het begint te schemeren, de lampen op het plein springen aan. Pasta, vlees, gegrilde groenten, gebakken aardappeltjes en heerlijke zoetigheden; alles in overvloed.
Als we naar de auto lopen die onder de stadsmuur geparkeerd staat, vonkelen de sterren samen met kleine lichtjes in het dal. Betoverend mooi.

Ciao, Mirella

🇺🇸High on the hilltop it is wonderfully cool. A gentle breeze blows over Piazza del Popolo, the heart of the medieval town of Fermo, and people sit and chat in the shade beneath the ancient arcade. Small shops and restaurants sit in the spaces that used to be the storage. The palazzo on the square is impressively large. The Roman rainwater reservoirs can still be found underground and I intend to come back to visit them. Just like the richly decorated theater and the Dom.
On the terrace with the antique stone tiles and high arches, we don't get a menu, but the waitress promises it is very good and brings a nice bottle of white wine and a bowl with olives, serrano ham and pecorino cheese. It is getting dark, the lights in the square are switched on. Pasta, meat, grilled vegetables, baked potatoes and sweet desserts; everything is delicious
When we walk to the car parked by the old city wall, the stars twinkle together with small lights in the valley. Mesmerising.

🇳🇱(MET GIVE AWAY) Een zomer lang buiten tuss

🇳🇱(MET GIVE AWAY) Een zomer lang buiten tussen de geuren van het land. Vroeg in de ochtend schenkt een serveerster water bij de bloembakken van het restaurantje waar we een espresso drinken en croissant eten. We wandelen langs de boulevard met metershoge oleanders en palmbomen. Een bougainville siert een oud hek. De smalle straatjes in het dorp op de heuvel vol olijfbomen staan vol met planten in potten; in ramen en op drempels, of op de trappen waar je omhoog klimt van het ene straatje naar het andere. Velden met klaprozen, wild munt, lavendel en zonnebloemen.
Als de zon zakt, rijdt de buurman langs met zijn tractor en brengt verse tomaten, sla en kruiden.
In de avond ruik ik de laurier van de enorme struik in de tuin. De lokale witte wijn van de druivenranken op een heuvel flank verderop smaakt fris. Wat een rijkdom, de weelde van de natuur.

GIVE AWAY: Ook in NL is het prachtig. Van 17 t/m 21 augustus is de landlevenfair Marienwaerdt in Beesd. Een mooi buiten event. Ik sta hier op woensdag 17 augustus. Wil je kans maken op twee toegangskaarten? GESLOTEN, winnaar in stories

🇬🇧A summer long outside among the scents of the country. Early in the morning a waitress pours water at the flower boxes of the restaurant where we drink an espresso and eat a croissant. We walk along the boulevard with meter high oleanders and palm trees. A bougainvillea adorns an old fence. The narrow streets in the village on the hill full of olive trees are full of plants in pots; in windows and on doorsteps, or on the stairs where you climb from one street to another. Fields of poppies, wild mint, lavender and sunflowers.
At the end of the afternoon when the sun goes down, the neighbor drives by with his tractor and brings fresh tomatoes, lettuce and herbs.
In the evening I smell the laurel from the huge bush in the garden. The local white wine from the grapevines on a hillside a few minutes away tastes fresh. What a wealth, the opulence of nature.

🇳🇱De kroonluchter ligt op de kale vloer. Een

🇳🇱De kroonluchter ligt op de kale vloer. Een gekko schiet weg richting een spleet in het kapotte raamkozijn. De lichtgele muren hebben vochtvlekken. Hoe anders was dit in de tijd dat Sofia hier woonde en iedere dag de ramen opende om frisse zeelucht binnen te laten. Geboende vloeren, lavendelzeep in de badkamer. Verse citroentaart in de oven. Wapperend wasgoed op de lijn tussen de olijfbomen. Een kop thee in de schaduw van de palm. Een moment voor haarzelf. Tot alles verstoord werd en dit haar leven veranderde. De moeilijke beslissing, de twijfel, maar wat kon ze anders?
Haar huis is er nog. De muren omarmen je, geven warmte af die zij hebben geabsorbeerd lijken te hebben toen zij hier met liefde woonde.
Als ik de ramen open zet, lijken de vochtvlekken zich langzaam terug te trekken en de kalkverf haar schittering terug te krijgen. Ik houd de kroonluchter omhoog. Hier hoort hij, in dit bijzondere huis in de vallei. Eens gevallen, maar nooit vergeten.

📖 Lees Sofia’s verhaal in de roman
🎬 Ontmoet Sofia in BOOKTRAILER in highlight hierboven 🔝

Ciao, Mirella

🇺🇸The chandelier lies on the concrete floor. A gecko darts away towards a crack in the broken window frame. The pale yellow walls have moisture stains. How different this was when Sofia lived here and opened the windows every day to let in fresh sea air. Polished floors, lavender soap in the bathroom. Fresh lemon tart in the oven. Waving laundry on the line between the olive trees. A cup of tea in the shade of the palm. A moment for herself. Until everything was disrupted and changed her life. The difficult decision, the doubt, but what else could she do?
Her house is still there. The walls embrace you, giving off heat that they seem to have absorbed when she lived here with love.
When I open the windows, the moisture stains seem to slowly recede and the lime paint regains its brilliance. I hold up the chandelier. Here he belongs, in this special house in the valley. Once fallen, but never forgotten.

Ciao, Mirella

Laad meer Volg op Instagram

Copyright © 2022. Business name here | Privacy Policy | Term of use | Theme by Lovely Confetti